Dijagnoza

Istorija bolesti

preuzeto sa: google.rs;pictures

Istorija bolesti a posebno njen deo anamneza bolesnika ima za cilj prikupljanja svih relevantnih informacija, koje su bitne za otkrivanje stvarne prirode i uzroka tegoba kod diskus hernije i tačno postavljanje dijagnoze mogućih poremećaja. Anamneza mora da bude potpuna i tačna i zato se sva pitanja postavljaju po tačno određenom redosledu za ovu vrestu poremećaja. Svi podaci dobijeni na ovaj način, zajedno sa podacima dobijenim tokom fizičkog pregleda i dopunskih ispitivanja, se unose u obrazac koji se zove istorija bolesti i od izuzetnog su značaja za postavljanje dijagnoze mogućih poremećaja u organizmu kod diskus hernije.

Klinička slika(simptomi)

preuzeto sa: belimantil.rs/scribd

Objektivan (fizikalan) pregled

To je postupak kojim se utvrđuju objektivne promene u organizmu bolesnika, mogući znaci bolesti kod diskus hernije. Objektivan (fizikalan) pregled se obavlja korišćenjem osnovnih fizikalnih metoda kako bi se uočile promene u lumbosakralnom delu i donjim udovima koje mogu da nastanu nakon oštećenja međupršljenskog diska. Poseban značaj daje se neurološkom pregledu i ispitivanju motorike, funkcija i provodljivosti živaca, pre svega utvrđivanjem prisustva patoloških refleksa na donjim udovima.[12]

Neurološki pregled uključuje ispitivanje; Lazervićevog i obrnutog Lazarevićevog testa, Laseguevog testa, ispitivanje tetivnih refleksa (patelarni i Ahilov), senzibiliteta (posebno po koži spoljašnje i unutrašnje strane stopala i nožnog palca, testiranje snage pojedinih mišića stopala i analizu hoda na prstima i petama (sa uočavanjem razlike leve i desne strane).

Dopunska ispitivanja

Radiografija

Kako su tradicionalne metode rendgenskog snimanja mekih tkiva (kao što su diskovi, mišići, nervi itd) ograničene, zbog manjih mogućnosti snimanja primenom klasičnih rendgenskih zraka, ona se sve manje koristi u dijagnostici diskus hernije, ali se i dalje primenjuje u diferencijalnoj dijagnostici promena na kičmenom stubu; tumora, infekcije, preloma, iščašenja itd. Uprkos ograničenim moućnostima, klasično rendgen snimanje i dalje igra ulogu, u relativno jeftinoj dijagnostici i diferencijalnoj dijagnostici mogućih uzroka išijasa (kod sumnje na prostojanje hernijacije diska, povreda, reumatičnih bolesti) ali se tek primenom, ostalih metoda dijagnostike sa većim pouzdanjem može utvrditi konačna dijagnoza.

Kompjuterizovana tomografija (CT)

CT je veoma pouzdana metoda u dijagnostici diskus hernije, i drugih promena na koštanozglobnom i mišićnom sistemu, jer može da prikaže oblik, veličinu kičmenog kanala, njegov sadržaj, okolne strukture, uključujući i stanje mekih tkiva.

Magnetna rezonantna tomografija

MRT je dijagnostička metoda koja daje trodimenzionalnu sliku kičmene moždine, nervnih korenova, okolnog područja i može da prikaže suženja, proširenja, degeneraciju u kičmenom kanalu, kao i tumore kičmenog stuba. (MRT) daje bolji i pouzdaniji prikaz mekih tkiva i promene na disku u odnosu na (CT), i zato ima veliki značaj u diferencijalnoj dijagnostici porekla išijadičnog bola.

Mijelografija (MGT)

Mijelografija je radiološka metoda snimanja spinalnog kanala kičme i kičmene moždine, nakon ubrizgavanja injekcije kontrastnog sredstva u intraduralni prostor slabinskog dela kičme kako bi se on pomešao sa moždanom tečnošću (likvorom) i učinio ga „vidljivim“ (u vidu „obojenih polja“) nakon prosvetljavanja rendgen zracima. Primenom kontrastnog sredstva dobijaju se rendgen slike kontura intraduralnog prostora u različitim projekcijama, na kojima se može proučavati stanje spinalnog kanala kičme (na različitim visinama) i uočavaju eventualne promene izgleda prostora koji okružuju ovojnice kičmene moždine, promene u kičmenom kanalu i prisustvo struktura koje izazvaju pritisak na kičmenu moždinu ili živce, (kao što su hernijacija diska, tumori, ili osteofiti). Mijelografija daje još bolje rezultate i kvalitetniji prikaz oštećenja ako se kombinuje sa magnetnom rezonantnom tomografijom MGT (tada nosi naziv kompjuterizovana MGT mijelografija).

Diskografija

Diskografija je specijalizovana radiološka metoda snimanja međupršljenskih diskova, nakon ubrizgavanja kontrastnog sredstva u jedan ili više međupršljenskih diskova. Kontrastno sredstvo se nakon prosvetljavanja rendgenskim zracima može videti na rendgen snimku u vidu „obojenih polja“ koja daju informacije o morfologiji diska ili diskova. diskografija se može obaviti kao neposredna priprema za operaciju na kičmi, u toku operacije, ili kada se ne može jasno odrediti koji disk je uzrok simptoma.

Elektromiografija (EMG)

EMG je neurofiziološka metoda koja meri brzinu sprovođenje električnih impulsa duž nervnih korenova, perifernih nerava i mišićnog tkiva, čime se otkriva postojanje i lokalizacija oštećenjenerava i mišića i uspešnost njihovog lečenja.[a] Promene u elektromiografskoj krivulji pri voljnom stezanju (kontrakciji) mišića razlikuju se nakon oštećenja perifernih živaca i mišića i direktno su proporcionalne veličini oštećenja. Elektromiografija kao dodatna metoda u dijagnostici diskus hernije može da da podatke o vrsti i lokalizaciji oštećenja perifernih nerava i mišićnog tkiva, izazvanih hernijacijom diska, što je od značja u diferencijalnoj dijagnostici oštećenja nerava na drugim lokacijama van kičmenog stuba.